MOED

Aleksej Navalny overleden…’, appt mijn dochter terwijl ik in een bijeenkomst zit. Ik vertelde haar vorig jaar iets over hem en zijn geschiedenis toen ik de documentaire Navalny had gezien. Sindsdien reist zijn verhaal met ons mee.

Ik ben van slag. Ik vertel het de groep, maar het landt daar in mijn beleving onvoldoende. Bij mij komt onmiddellijk het beeld van zijn afscheid met zijn kinderen naar boven. Na de moordpoging met Novichok herstelde hij in Duitsland. En toen hij was hersteld, nam hij samen met zijn vrouw weer het vliegtuig naar Moskou. In de onderstroom wetende dat dit weleens zijn dood zou kunnen zijn. Op het vliegveld werd hij gearresteerd en vervolgens berecht.

En gedurende het afgelopen jaar werd hij steeds verder van de bewoonde wereld gehouden. Ook al zat hij in de gevangenis. Hij wist de maatschappij nog steeds te ontregelen. En met de naderende verkiezingen werd hij wellicht een steeds groter gevaar.

Als je de lucht van vrijheid en leven onder water probeert te duwen, zal het met een ongekende kracht naar boven blijven komen. Tot nu?

Waar halen sommige mensen de moed vandaan?, schreef ik vorig jaar toen ik een artikel over macht schreef. Waar halen mensen het vermogen om hun eigen leven en het verlies van dierbaren op het spel te zetten om goed te doen. Om op te staan en te zeggen: “Dit kan niet!” En als ze dat zeggen dat ze dan weten dat hun eigen leven op het spel staat.

Lees meer over Navalny.

En lees meer over het gebruik van macht.